اللى هقوله ده عن واحد صحبى وعاوز رايك وحل فى نفس الوقت
هو وحيد الاسره على بنتين من صغره والاهل بتخاف عليه لا نه كان عنده حساسيه على الصدر ولفوا على الدكاتره حتى راق ومن ساعتها وهم محوطين عليه ممنوع الخروج وحتى اللعب استمر الحال حتى الاعداديه
هو كره كده وبدأ يخرج من وراهم عشان يلعب حتى وصل بيه انه يسيب المذاكره خالص عشان يلعب
ولما دخل الجامعه بدأوا يقولوا البس كده ومتلبس كده وممنوع التاخير فهو اتعقد من ذلك فبدأ يكبر دماغه من اى حاجه يقولوها حتى لو مصلحه وبيعمل اللى هو عاوزه وبس وكل ما يقولوا حاجه يطنش ولما يسالوه يقول نسيت كل اللى هو عاوزه انه يعيش على مزاجه خروج ونت وبس ومش شايل هم حاجه خالص بس بدأ اخيرا يفهم
حاجات كان هو مطنشها وبدأ يشيل المسؤليه بس مفيش حد يقوله اعمل حاجه دى المشكله ومتعودش على انه
يقول رأيه فى حاجه ولما بدأوا يخدوا برايه بدأ يقول معرفش ومليش داعوه اتصرفوا انتم
قولولى احلله المشكله دى ازاى
الامبراطور
وائل المهدى
2008-11-22, 12:05 am
